Karakurasular yine düzgün akmıyor önüne katıp götürüyor ne varsa insan tanımıyor insan dağ olmuş taş olmuş para olmuş akıp gidiyor bu kara nehirde bilmem kimler yıkanıyor kirlerini bırakıyor buraya bilirim incedir şiir ama değil zamanı kelebeğe özgürlük yüklemenin insana kanat takmak en iyisi sonra kolu bacağı bombalarda kopmayan insanlar ölmeyen insanlar yapmak gerek masala inanan kanatlı insanlar etten kemikten ibaret olmayan et kemik insanlar insan katil olmuş insanı öldürüyor tablosu gerçekleşmiş ressamın yamyamlar yiyiyor insanları etraf kan gölü insana insan bulaşıyor temizlemiyor insanlar birbirini daha da kirletiyor debeleniyor lâğımda fareler gibi az az ölüyor şiir beyne çöküyor ağırlığı insanın derken tüm gövdeye çöküyor ağırlık karakura oturuyor üstümüzde kımıldatmıyor kımıldat kımıl kı . Karakura: Gece uykuda insanların üstüne çöktüğü var sayılan varlık. Yaşadım ve gerçekten büyük bir varlık üstünüze çöküyor ve kımıldayamıyorsunuz. Gerçek ise sanıyorum kanın uykuda uyuşması sonucu kımıldayamama durumu.. |
maalesef geceler ve günler kabuslarla doldu ülkemde.
Allah sonunu hayır eyleye