Kerahete Kalmasın Niyazlar
. . .
Kerahet vakitlerde meyilleniyorum mekruh uykulara söndürüyorum ateşleri örtüyorum üstünü küllerin üşüyorum hem admakıllı soğuk soğuk terliyorum ürperiyorum yarasalar geçerken radar titizliğinde dibimden Sararmış parmak aralarım bıyıklarımın ucunda altuni sarı solumaktan cıgaranın acıtan dumanını her sardığımda doldurup yakıyorum feriştahını baldıranın bağdaş kurup yudumlarken demlenmiş çayımdan dertleri upuzun devirmek için boylu boyunca işe yaramaz fertleri Allah biliyor ya; kerahata kalmasındı niyazlar her şeye yeni başlamışken daha çok vakit var fütursuzluğu yalaz vakitler daraltınca alazlı zamanları tek çıngı yaktı işte koca alanı Azizim; gördün işte yaşamak böyle bir şey vaktinde olmayınca olması gerekenler nasıl kalıyor bak kerahatlara ...Elden bir şey gelmiyor : Yunus Beypınar |