SEN KÖTÜSÜN DOLİKOSEFALŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İyilik ve dürüstlüktür kötülüğün antikoru.
Silip yeniden çiziyorum yolumu Kıblesi sarsılsa da secdemin Ve mihrabı yıkılsa da solumun Sadece Sen ölüyorsun, ben değil. Birde kuşlar Ne suçları vardı Pencere kenarı tokluktan başka. Şimdi Ağaçlarda asılı kalan çığlıkları Ateşe uçuyor canhıraş. Öpmek istiyorum ! Güneşte kurumaya yüz tutmuş kanatlarını Külleri kalıyor ellerimde. Serçeler ölüyor ,ankalar değil. Bilirim Fak’a bastırır ihanetin pususu Söyle ! Kaç mayını sekerek geçebilir ki insan. Güvendiği yollar infilak, Attığı adım korkuyla patlarsa topuğunda. Artık Zaman eski zaman değil Ritmi bozuk saniyelerin Saat ha durdu ha duracak. Sen görmüyorsun Bugün ölüyor, yarın değil. Tanrının gözünden düşüyor Menfur ,iki yüzlü ,fal taşı gözler. Kusuyorum el kadar cürmümle Bir dünya çamuru, çirkefi . Hışırtısını duyuyorum Artık yiyen yağmacı bir yamyamın. Eriyor iştahının şehvetiyle. İzzeti nefs ölüyor , irade değil. Sen kötüsün dolikosefal. Kıtlık kıran medeniyet kalıntısı. Alfabesi diline vurmuş Mahallenin pervasız kabadayısı. Dolmen kayaların kuzgunusun. Şeytana el pençe temenna yüreğinle Feleğin çarkına okuyorsun aklınca Görmüyorsun gölgeli, örtülü peçenden Lanetlenmiş bir mühür var alnında. Anla Kötülük ölüyor, iyilik değil. Islahı na mümkün Aforozu kırılmış bir kere kalemin Biz ise Tanrının ziyasıyla Yanından geçiyoruz kendimizden emin.. Dilek USTA |