âb-ı hayat‘’Çocuklar,ölüme verilmiş gözdağıdır.’’ Süreyyâ BERFE uyan çocuk! bak yeni güne mahmur gözlerle sarsılsın yeryüzü sarılsın ağaçlar gökyüzüne ellerin ellerin ırmak olsun tozlu topraklı avuçlarınla temizlensin yüzüm yıkansın ipek teninle… bak çocuk! içindeki burukluk burgular yüreğimi baharımı yağmalar oysa güldükçe sen yeşerir cümle âlem çiçeğe durur ağaç meyve verir mürdüm gözlerin… konuş çocuk! bilirim dilinin bal ucundadır en güzel ezgi ki mutluluk sesinin sol anahtarında kilitli hadi aç! hiç kapanmasın gül ağzın sağılsın acılarım sağalsın büyüklerin açtığı yaralarım gül çocuk! gül ki nefes alayım ölümsüzlüğe büyülensin gözlerim berraklığından ruhum erisin şeffaflığından bilmem mi gündoğumu kadar saftır yüreğin ve sıcak ve taze ve tertemiz hadi çocuk! getir bebeklerini dağıt bilyelerini gönlünce oynamak istiyorum senle hayattan önce… savaşçı (ö.t) |
şimdi ise ne dökersem dökeyim beyazlamıyor hadi gel çocuk
seninle yeniden boyayalım diyorum bende hayatın içinden
tebrikler şair.