ELİMİ SÜRMEDİM LİMON ÇİÇEĞİNEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen demiştin ölüm vuslattır diye.
Kime kavuşmaktı muradın . :(( Yıllar geçti. Yine yaklaşıyor son bahar. Bir şişe kolonya dahi almadım Elimi sürmedim limon çiçeğine. Çünkü Deniz vurgunu değil Ölüm vurgunuydu kokusu. Hala hatırımda Yattığın loş oda Burnumu yakıyor , belleğimden gitmiyor İlaçla karışık kekremsi ağırlığı. Her geldiğimde Küçülmüş bedenin Ecelin boy aynasına gülümsüyordu . Sakın gitme demiştim Sen yine aklına eseni yaptın sırra kadem basarak Ki doğrusu Hiçte yakışmamıştı üzerine eğreti beyaz Kızıyorum sana bir o kadarda özlüyorum inan ki Verdiğin sözlerin yalanını asıp boynuma Gittin uçsuz bucaksız diyar-ı gurbete. Payını paydasını eşitleyemeden kalan zamanın Aritmetiğini bozduk yavan dünyanın. Hani çay rengi akşamları içecek Geceleri şiir asacaktık yıldızlara Kavak yelleri esecekti başımızda Türküler patlatacaktık avaz avaz Oldu mu şimdi can parem Sen ölüme şiir olmayı marifet mi sandın da Kırdın elindeki ömrün kalemini. Artık üzülmüyorum Geçen aylara yıllara Sensiz değişmiyor günlerin yüzü Bir kuşluk vakti bende geleceğim Aslı yalan, nüshası nankör sığ yürekleri yırtarak.. "Kim bilir Belki yarın Belki yarından da yakın". Dilek USTA |