İnsan suyusonsuza uzanan görünmez bir ipten tutarız her bir yerinde birimiz ayrı renk, ayrı ırk selâmı en çok sevmektir birbirimizden üstünlüğümüz ey gönül incel de kopma su örneğin birik bir yerde bir yerde ince derelerde ak seni gören sende yüzen, boğulan da aynı insandır neden üzeriz peygamberi onun tebessümünden öte geçeriz yalnız bize inmedi kuran unuturuz insanı benlik duygumuz içinde görmeyiz yanı başımızda ipten tutanı Allah’ın emri değilken hareketleri farklı diye öldürürüz din kardeşimizi bile herkes gönlünce yönelir Hak’ka farklı çiçeklere konsa da arı bal aynıdır ey çiçek söyle kime açtığını bir parçasıyken dalın kime tomurcuklanır aslın köküne dinamit döşeyenlerin önünde renklenir çiçeklerin açılır taşın gözü ayrıyken her parmağın görevi bir parmak ezer diğerini insan insanın ağusunu alır oysa bir mecliste otursa. farklı insanlar çalsa da aynıdır sazdan çıkan ses sarılsa iki insan birbirine aynıdır sıcaklığı neden ıratılır iplerin aralığı neden bir taş koyulur insan suyunun önüne!.. 02. 07. 2015 / Nazik Gülünay |