Şiirşiir yaşanır mı bütün görkemi edasıyla us duyguyu çağırır yanına bir yerde silâhlarını kuşanır sözcükler bir yanda ayak altında dilenci sevdayı çizer sayfaya baştan ayağı sen kokar o çoktan bende ölmüş göz üstelik yıkımcılar gözümün önünde direkti bugün yetmedi dün yeşilimi altüst etmeleri bugün ölçüm aletleri araçlarıyla geldiler durmadan öyküden öyküye geçtim kara bir örtüyü teyelliyordum geçmişin ışıksız dehlizlerinden gelen bir deve ıhtı yanı başıma ç’ölden kalktım şiir belkide böyle hazırlanır dizelere düşer hayatın gölgesi koyar ağırlığını tartıda mücevher bulur soluk alacak zamanı acı tatile çıkmaz bir zaman hüznün tartısında saat hiç durmaz ilerler düşünmediğin hızda açar çiçekler solar yapraklar şiir her zaman güzel gözlü bir peri olmaz ya da susadığında hazır, buz gibi su çevresi güllerle süslü bir kalp onun da vardır gelgitleri pembe giysisini giymez her gün üzülür bazen onu görmeden üstünden özgürlük şarkılarını uçuran kuşlara koynunda hep sakladığı umut mektubuna tutunur bir kolu diğeri abanır tutsaklığa yıkmak için yerinden bu hantal duvarı yetinmez pembe gülün resmi ile bu yüz yıllardır yaşatılan ağaç sökülürken yeşerir şiir ulaşır doyuma 14. 06. 2015 / Nazik Gülünay |
Gönül sesidir
Paylaşırsın mutlulukların, acılarını hüzünlerin
Göz yaşlarını dili lal dostların defterin kaleminlebiraz
Çünkü onlar en Sadık dostum yürek sesine.hoşça kal canım harikaydı yine