buçuk insan
süte kardığım şarabımı gündüze içirdim
sağıp günahımı geceye kırdığım cevizleri toplayıp bin torbaya açıkdenizlere saldım a r ı n ı r ı m sandım çölde Tanrısını arayan dervişin karıncaya su içirmesiydi benimki oysa kefildi “ İncire Zeytine Yemin Eden “ suyu içiren oydu kırk kervan kitap yükleyince sırtıma varmak istediğim menzildir sandım ne avam olabildim ne havas vesselam buçuk insandım işte ortada sersem-sepet dolaşan gönül gençyılmaz |