güneşten bin parça aşk çalarakşimdi ben hangi masala sürgün edilsem biliyorum ki yine sen çıkacaksın karşıma tanımsız bir sızı yakar durur sol yanımı zaman meçhul kıyılara pupa yelken yanaştıkca ve geceden kalma nikotin kokusu ellerimde gözlerimi kapatdıkca tek sen düşersin aklıma şimdi bütün şehirler bir ölü efkarlı bakışlarımda bütün köşe başlarında adın okundukca kulağıma ve yaz akşamları sessiz sessiz ağladıkca yokluğuna içimde kaskatı kesilir sukunetle yiter gider zaman şimdi herkes sözünü geçirdiğine zulm etmekle meşgul ki şimdi bekareti bozuk bir sızı yakar sol yanımı şakağımda soğuk bir namlu nefes alıp durdukca öfkem içime bir başka yabancı aynalar yalancı bilir misin ? tek gerceğim sensin sensiz yaşantımda haydi gel günahlarımızı biz aklayalım ardı ardına gölgeler korksun bizden yansın sevdamızın ataşında ki sen topla yağmurda unuttuğun yüzünün rengini ve koş gel bana güneşten bir parcaçık aşk çalarak Hasan İpek ondört nisan ikibin onbeş |