Şiirebir şey vermeden kapıdan gitmeyen çingene sarılışım şiire her ışık görülen yerde kapalı kapılarını açmaya çalışmak ben yitmeden bitmeyecek evlerin camını titreten rüzgâr açılmayı bekleyen duvar kilidi anahtar silmem gerek hiç doğal olmayan sesleri iç örüntümde sürekli kavga ettiğim benden istenen istenmeyen ne varsa silmem yada ileri adımlarımı geri çekmek çıkmadan tartıya ölçüyü bozarak sınır tanımaz bir aşkla yenmem gerek sıkıntımı bilirim yeni kilitler sıralanır önümde açtıkça kilitleri bir duvarın kapısını açtıkça yeni kapılar yaklaşır hızla kadınca bir motifim köşede bir el işlemeli örtü el uzatılınca bakılıp buruşturup atılacağı sanılan bilinmez nakışımdaki şiir merhabasız izansız dokunulur silinir yazarım yeni baştan has ipek iplikler elimde çıkar kâğıt olmaktan nisan alır yerini göğümdeki buluttan ıslaktır düşlerim güneşini bekler ipilder mavilik 14. 04. 2015 / Nazik Gülünay |