GÖLGE GİBİ ÇOCUKLUĞUM
Saf beyazdım
Üzerime siyahın isi Gecenin sisi düşünceye kadar O gün bu gündür gridir benim rengim Çekil şimdi yurdumdan Kirlenmesin beyaz sabun kokan ellerin Sırtlan korkularıma yenik düşlerimden git Arama... Ben gölge gibi arkamdaki çocukluğuma dönüyor İzbe saçaklar altında boş bir beşikte saklanıyorum Yüzünü göremediğim Yaşlı bir el Ilgıt ılgıt bilinçaltı rüyalarımın dehlizinde sallıyor beni Süt kokan yastığımın altına yazılmış yarınlarımı Masal diye kulağıma fısıltıyla okuyor hayat Hissettirmeden Benden habersiz muska niyetine iğneliyor tenime Bazen Uyurum bu beşikte kundak gibi sarınıp içindeki yamalı şiltede Hesaplaşırım yalnızlığın sığınağında geçmişimle Yıldız yıldız dökülür yaşlar keşkelerime Sen bunu bilmezsin Bilseydin yanımda Yakınımda olurdun... Onun için Gelme peşimden Ziyan etme gülüşlerini Biliyorum Sen soğuğu özlersin ben sıcağı Şimdi anladın mı kışı neden sevmediğimi Kamçı izi yaralarımı daha çok üşüttüğü için İçimi sızlatan Fukara bacalarının dumansız sıtmasına yakalandığımdan beri İflah olmuyor içimdeki öksüz çocukluğum Bir zamanlar Ölüp ölüp dirilen umutlarım vardı Gün ışığı görmediği için artık onlarda küf kokuyor Eskiden olsa kahrederdim... Ben takılıp düştüğümde öğrendim Dizlerimi silkeleyip kendi başıma kalkmayı Artık suskunum Kendime bile küs dilim Uzakları özlüyor, İzimi süpürmek istiyorum ardımdan Dualarla da işim kalmadı Tüm dileklerim birer birer kayıyor avuçlarımdan Dilek USTA |
İzimi süpürmek istiyorum ardımdan
En çok da bu mısralara vuruldum
Kutlarım sevgiyle.