Halepçeyi andım bu gün gözlerim yaşlı
Gülüşlerim tutsak
İnsanlığımdan utandım bu gün ey dünya

İçime zakkum aktı
Ah Halepçe ah ; dağlarını duman sis bürüdü
Hardal siyanür kül etti masum bedenleri
Kızıla boyandı her yan
Fırında ekmek gibi tohum olup dağıldılar toprağa
Her biri baharlara gelincik oldular Halepçenin gülleri




Kezzapla demledik acılarımızı
Ey;Kaf dağının doruklarında gizlenen Zümrüdü Anka nerdeydin sen
Göz yaşını sür tüm acılarımıza
Andıkça ciğerimiz kanıyor yüreğimiz yanıyor
Kaldı sinemizde Halepçe bir Katre-i matem !
Sokakta çocuklar masum ,herşeyden habersiz ;
Oynuyorlardı çocuklar
Arkalarında yel değirmenlerinin korkulu gölgeleri vahşi at kişnemeleri



Havada ölüm püskürtüyor Baas uçakları
Ölüyor insanlar ölüyor bebeler ,
Gökyüzü duman sis ölü kuşlar dökülüyor
Baharda kelebeklerin ömrü hiç bu kadar kısa olmamıştı
Dünya sağır susmuş izliyor
Yüreğim dört parça ağla yüreğim ağla
Sorgusuz sualsiz toprağın koynuna girdi canlar bir anda
Yine bize ferman yine bize katliam !
Emperyalizm vahşetin tarihini beş bin insanla yazdı
Ağla gözlerim ağla Diloş bebeler için ağla Zilanlar ağla
Ferman-e dedi Şıvan Perwer
"O yanık sesiyle yaktı yüreklerimizi bir kez daha ......!






nurcihan erdoğan