gezi parkı
kesildi fidanlar
renklerine gezide kalan bakışlar ararken yeşilini kor düştü üşüyen düşlerine sürüngen zaman dolanır boyunlara ölüm günün yalnızlığıyla çoğalır sobelenmiş acıların cehennem gerçeğinde sevinç vurulur ve meteorlar düşer cennetsiz meydanlara gençliğin çığlığı suskusuz anılarda çiçek açar ah gülüm her dünümde gülümserken anılara güneşin andıyla ölümü öpüyorum şimdi gözlerini ararım yitik sevdalarda kayıp umutların bulamam susuyor gerçekler o utangaç sesinde bulamam yeminli adaleti hileli düzenin kefesinde düşlediğimde mor günlerdeki biber gazlı akşamları hep karanlığa akardı yüzleri toplardık güneş artığı renkleri bohçamıza annemin gözyaşlarında bulurdum kendimi ah kırmızılı kadın zaten yoktuki adın asılı kalacaktır tüm renklerinle gelecekteki yadın karanlığın palalı eli çoğaldıkça gerçeğimde suçlarımı taşırım omuzlarımda oysa vurmadım hiçbir serçeyi o kısacık ömrümde düşer gündeme kararmış yüzlerdeki kızoğlankız her yalan ağlarken varlığında kendinden habersiz fidan söyle eğer değilse hayvan güneşi tutan yüreğe nasıl da kör olur insan nasılda kıyar insan 18.10.2013 Mönchengladbach |
KAÇ ÖLÜM DEYDİ YÜREĞİMİN ÇEPERİNE
BAZEN YANDIM KUTUP AYAZLARINDA
BAZEN DE ÜŞÜDÜM CEHENNEMSİ SICAKTA
Şiir insanın çağrısıdır, Yüreğin bam teli beynin mızrabıdır .Bu durum insanın insan olma sorumluluğunun yanı sıra toplumsal dokuya güzel bir renk olma isteğini de içerir.
Okunası güzel şiiri ve şairini yürekten kutlarım