DELİLİK ÖZGÜRLÜKTÜR
Aklımdan çıkardım aklımı
Deliyim... Fütursuz cümlelerim Ayıklamıyorum içinden küfürleri Kulaklarım duymuyor ağzımdan çıkanları Hesabı yok düşlerimin Alabildiğine sınırsız çizdiğim resimler Her renk barınır özgürlüğüm de İstersem güneşi mavi Gökyüzünü sarıya boyarım Belki Geceye fener yaparım barışı Aydınlatırım karanlık savaşı... Kime ne Nasıl isterseniz öyle seyredersiniz arşı İpini koyverdim insan yönümün... Çoktan diyet verilmiş aklım Bedeli ödenmiş berduş dünlerime Şimdi Sadece kendime sakladım Destesi bozulan kurallarımı İstediğim gibi oynar istediğim gibi yakar İstediğim gibi de yıkarım krallığımı Çılgınım hat safhada pervasızca Sorumlu değilim akıllı delilerden Bazen Bir çingene ateşinde dans eder Bir rum meyhanesinde kederlenirim Günü birlik yaşar Günün birinde ölürüm sessizce Seviyorum Beni ben yapan beni Yanlışlarımı doğru görüyor Doğrularımı berdar ediyorum Basiretsiz değil Matematiksel hiç değil yaşamım Hatta Firari kaç zamandır gözyaşlarım İçime işlemiş yalnızlığım bile Düşman artık kalabalığıma Umurum değil dünyanın kaç bucak oluşu Kılıcını kuşandım ilahi adaletin Üşütmüyor ayazlar Korkutmuyor artık Ne yaşam nede ölüm Onun için Sorgusuz geçer her günüm Çünkü deliyim Kendi gemimde korsan Kendi rotamın yolcusuyum Dilersem Demir atarım mutlu limanlara Dilersem Hüzün denizinde yüzerim Belki melankolik şiirler yazarım Yakamozlara daldığında gözlerim Kime ne iyiliğim kötülüğüm Yaşar giderim yarattığım ütopyada Güler geçerim seyre daldığım tiyatroya Figüran Sahtekar aynı ip üzerindeki cambazlara Kabul beklemem mühürlü kapılardan Kendim davetiyemi kendim yazar Tüm iyi dileklerimi koyarım içine Canım nasıl isterse öyle okurum Emekte sarf etmem Kalmak için çirkef yörüngede Benden olan gelir bana Baş tacı olur bu delinin Deli yüreğinde... Dilek USTA. |