Bir kalem ve bir kağıdın dedikleri
.
altına ve şaraba dönüyor rengi günlerin saçlarımı almışlar alnımdan, haberim yok sigarada elim kalmış, uykumu uğurlamış birileri fişini çekseler ya dünyanın yanıyorken gecenin koyusu uzaklara kendim kadar yerim yokmuş yatağımda meğer meğer sen dursan da, zamanın belleği işlermiş göz altlarına ne çok konuştu, sözünü kesseler ya dünyanın öyleyse unut beni İskenderiye fenerinde bir gün bir elimde zavallı Baudelaire kitabı “sevelim denizi her zaman, deniz aynamız bizim” ,ağlama sadece masmavi bir gülümseme ol ardımdan. |
zamanın belleğinde işler ömür simyası....altına şaraba dönüşse de günler...
Her zaman ki gibi yine etkili ve duygulu anlatımıyla nitelikli bir eser daha okudum yetkin kaleminizden.
Çok dokundu gerçekten :( " kendim kadar yerim yokmuş yatağımda " derken hele ki :(
Daim esenlik dileğimle .Teşekkürler paylaşım için.Selam ve sevgilerimle.