düşüm edepsizlik ediyor gece bekçisine soğuk aklımı bulandırıyor ışık ceset ışık kardelen korkuyor adamın ağzı kapalı duymuyor rüzgarın zılgıtını baykuş ters bakıyor kadının tenine dönüyorlar karanlığa doğru bekle... sayıları bir idi bin oldu kalkın ateşe doğru yürüyün birlikte duman telaşsız yürüyor adam gamlı kazıyor topraksız mezarı kime... lahitin üstü isimsiz sen yaz diyor konuşmadan benim parmaklarım yoktu, kan kolumdan sızıyor hep bir ağızdan hadi ve... döndüler sessiz - ruhsuz urbaları yırtıldı rüzgarın hışmından kulağıma üfledi adam gidenimsin... aklım sırra ulaştı ateşin harında çocuklar yoktu, tarih raydan çıkmıştı bekledim... yükseldi hayat ışığı zerre zerre ben ve adam bakıyorduk babamın omuzlarına sonra sustuk haydi gelin dedi tebrizî gözleri biz ulaştık araf’ ta cem dergahına durdu bedensiz insan, azap dem buldu.
sol mememden umut yükselmişti adamın gözlerine kavuştuk son adımda ağrılarım dindi dedim gülümsedi adam...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Düşüm/cem şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Düşüm/cem şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
döndüler sessiz - ruhsuz urbaları yırtıldı rüzgarın hışmından kulağıma üfledi adam gidenimsin... aklım sırra ulaştı ateşin harında çocuklar yoktu, tarih raydan çıkmıştı bekledim... Çok güzel dizeler beğeniyle okudum kaleminiz daim olsun
ve dönmeye başladı mevlana ilk defa mısırda sokakta toplanan adamlar bakıyorlardı mevlanaya hayranlıkla hayretle döndü mevlana ilk defa döndü döndü güneş gibi, ay gibi dünya gibi en gibi sana gibi sonra egdi başını sol ana mevlasına teslimi kolaylaştı ruhunun mevlasına sonra açıldı avuçla bir göge bir yere aldıklrını verdi kimsesi olmayan kimsesizlere
selamlarımla kutlarım sizi nacizane azım umarım beğenirsiniz
döndüler sessiz - ruhsuz urbaları yırtıldı rüzgarın hışmından kulağıma üfledi adam gidenimsin... aklım sırra ulaştı ateşin harında çocuklar yoktu, tarih raydan çıkmıştı bekledim... yükseldi hayat ışığı zerre zerre ben ve adam bakıyorduk babamın omuzlarına sonra sustuk haydi gelin dedi tebrizî gözleri biz ulaştık araf’ ta cem dergahına durdu bedensiz insan, azap dem buldu.
sol mememden umut yükselmişti adamın gözlerine kavuştuk son adımda ağrılarım dindi dedim gülümsedi adam...
Çok güzel dizeler beğendim tebrik ediyorum selamlar...........
Yaşama teğet geçmeyen dokunuşlar. Ne yaptığının pek de farkında olmayan ,olamayan adamlara ait bir öykü mü? Sermin hnm Bu arada uzunca bir aradan sonra sizi okumak keyifti
Oku İsmailoğlu Mustafa YILMAZ ustayı ? Sayarken bir bir, dilin de sevgi çemberi, Vatanın da ki bu unutulmuş yerleri Sen de onu ruhunla iyi tanı ?! Bak sana, sen görmeden daha göz etti, Cennet mekan o "Göz başı !" Birde, Bizzat görünce düşün orasını Nasıl övecektir duy kendisinden, Adı geçen güzellik orasını burasını...
İlgi çekitiriyor anlattığı gezilik yerleri İsmail hocamızın bu vatan sat-hı mealleri Kutluyorum engin şair yüreklerini !!!..... ---- 27.12.2014 – Adana
İsmail Hakkı GÜRCANOK (ONATCA) ----------Güzel bir şiire, Güzel bir insanın şiiriyle selamlıyorum...
Sonra sere serpe serilecek
yüz yıllardır omuzladığım.
.................................
Sonra Cem olacağız ...!
Sonra
Hiç....
Saygılar kalemine