TOPRAK...
Sen
tanrıların göz çukurlarını örten kan revan çağların sonuncusuydun kaç mevsim senin üstünde eş sesli aşk yaşadı denizler büyüttü yürek harmanında rengin özgürlük dönencesi gözlerin aklımı kuşatma hazırlığındaydı esrik umutların buruk adresi yıllara sıkışmış ve asiydin korumak seni serseri yanlızlıkları satırlara dökülmemiş aşklardan doğmamış çocuklardan belki de varoluş girdaplarını anlattık ulu orta kaçamaklarla kavimler büyütüyorum uzak yollara senle kürtçe bir türkünün eşliğinde umuda yürüyelim susma anlat bana sevdaya dair baş kaldırışını nice kayıplar gibi kaybolayım şehrinde son yağmur benim toprağımda yıkasın yüzünü şiirlere birinci el aşk gibi bir düştü deli söylemlerimiz köprüleri yıkmadan nehirleri akıtalım aşka dair devrim yapmak lazım iki şehrin en ücra mekanında beden toprağın sanrılarına ulaşmışken parmaklarına eylülü çizelim usulca yürüyelim içsel yangılarına çoğalsın şiirin ünlemi kürtçe dokunayım kalbine gözlerim sorgulasın huzurun mayasını isyan ateşini aşkla yakalım toprak senin için öykülerimi nadasa bırakarak şair yanım sende konaklasın içimdeki acıları sorgulamadan kimliğime sen yaz bu beden dar idam edilmiş yalnızlığım da toprak çekiyor sev beni en has yanlarımla şairliği feda ettim umuda yüreğini koy hoyrat sevdanın hırpalanmış asiliğine suç benim mi yağmurdan sonra gelen toprak kokusu böyle güzelse… Sermin Çınar/İzmir can dostum arkadaşım kardeşim KALİMERA sen ne güzel insansın,teşekkürler yüreğine.seviyorum seni EYVALLAH |