Yağmur şahitti ...
kışın soğuğuna kederle gülerken
başladı yarım yamalak söyleşiler bir köhne dolmuşun kırık koltuğunda sessizce ellerimiz birleşse de göz bebeklerinde bir zanlının siyah duruşu şehrin orospulukları aydınlanmaya başlamışken el değmeden söylemiştik sükse yüzün anılarını özetsiz tanınmaktı kabul görmese de misafir yanım (t)arafsız bakıyordu bu dizeler anlamsız belki uçuk kafalarda belleğim eriyor gözlerinin karanlığında mevsimsiz baştan çıktı ellerim ayaklarım çıplak hikayem güneşin tam orta yerinde bilinçsizce soyunmakta meçhul felaket yanı başımda düşmüşüm hayatının şenliğine sokaklarında tenim bayram havasında ahşap kokuyordu yanlızlığın sinesi ve devam diyorum sarmalanmış uçurum atıklarım sessizce bir yosmanın gülüşünde kayboldum gizlice sevdanın öteki ucuna varırken kırmızı her sevinç cilalanmış sarhoş gönüllerimiz hesapsız vardık özgürlüğün her demine düğmelerin soluksuzca birleştiği an kulaklarımda sonsuz huzur ah! akıl vesikası sürrealist düşüncelerim karabasandır ki sarmaş dolaş odanın boşluğunda mahzun az biraz da kızgın ölüme sevişirken arsız verimsiz eğreti söylemler hayvanî bakışlara tutarsız yine de huzurdun saatleri geriye sayarken kefenin hiç cebi olmadı bir sabahın beyliğinde öyle bakma yarın senle fahişe vakitlerin kindar bakışında belki de sabahları güne bağlarız var git yoluna sirenleri lambasız istasyonda usulca gülüyordu hoşca kal gözüm demedim kalbim kaldı gözlerimin mekanında Sermin Çınar/İzmir güzel insan yüreğine sağlık,sesinle şiirime anlam kattın...teşekkürler Deniz Pınar. |