Her gün batımının kıpkızıl sancılarında,
Mevsimler aşılır umut sağarcasına, morumsu dalgalarda.
Bir silüet mahmuzlanır pembe arzularla yüklü,
Özlemin dost mavisi rıhtımında…

Her gün batımının kızıl sancılarında,
Bir silüet doğar arzularla yüklü,
Özlem rıhtımında…

Yitik yüreklerin sarımtırak gülüşlerindeki kaynaşma,
Kadife okşanmışlığında, bitimsiz akçalığa bürünür.
Güz fırtınaları koptuğu zaman boz duygularda,
Kar yumuşaklığında ritimsiz sallanışlar görünür.
Farklılaşan ve tatlılaşan gül rengi endamda,
Yüreklerin ılıttığı duygularla huzura yürünür.

Bütün susmuşluklara dil, umutlara gönül,
Olurcasına yol alır, meçhul ufuklara.
Kalan ondan hüzünlü çizgilerdir,
Karanlık gri yorgun sularda…

En hoş rotaların en uğrak limanlarında,
Asude demli çay sohbetleri koyulaşacak.
Tan kokusu buğulanmış sıcacık şafaklarda,
Gemiler dinlenecek, yosunsu duygular lavlaşacak.
Dalga dalga eriyecek karanlık, ürpertiler buharlaşacak.

Biricik arkadaşıdır yalnızlık,
Milyonların kaynaştığı sahillerden,
Serin sular daha ferahlık…

Ak ufuklara dalarak kara darlıklardan kaçıyorum,
Aşkın erguvan coğrafyasında taşkın bergüzar.
Bayrak bayrak ışık salarak gök muştular saçıyorum,
Aşkın eflatun atlasında hırçın rüzgar…


S. Edip Yörükoğlu