KIRKLANDI KALBİM
son duraksa ölüm
zaman gün ağrısı insanlık vurulurken anlının orta yerinden dökülür taşar kaldırımlara, acıyı yazanların hikayesi lemide hicaz makamında solukluyorken ölüm tende teneşir soğukluğu sukuta ürperir nefes , , dudakta izmarit ölümleri yok oluşlar yazılır duman duman gökyüzüne açlık gitme eyleminde yarım kalan hikaye göz göz ihanet bir damlada taşkına meyleder ırmaklar kopar köprüler dudaklar yar bere kemirirken içimizi aşk vişne çürüğü tohumlar düşer kadınların rahmine ıstıraplarda onsuzluk bağrımızda incinirken incir çiçekleri düşlerde adam gibi bir sevda üşümesi, bilmek kaybetmek kadar yorucu azar gün be gün yanağımızdaki sızı kırklanır kalbim kırk bedduanın ahıyla sığdıramadığım düş kırıkları adın cemre, adın isyan gidişin musalla taşında kuruyan kan sadrımda çırpınan can dedikçe can şar karanlık çöreklenir ağızımızın pervazına eksilir gün, tepelerin yamacında çöreklenir karanlık ruhumuzu kamçılayanların inadına, bir kadın çığlık çığlık bir kadın hıç/kırık bilirsin bulutlar hep yağmur getirmez gün yüzü görmekten geçer fıtrat yağmurun başlamasına intizar ederken kuşlar, kara yazgısına karalar bağladığım kuşlar döner bastığın topraklara hayat dediğimiz şey harf hatalarıyla dolar incinen yanımızsa çığlıklarla kadın hıç/kırıklara kırgınsa ne olur papatyalar mor, yapraklar sarı olsa neden doğduklarını anlamadan yazıldığı yerde unutulur tarihler adın şiirler doğurur, şiirler ölüme davet diz çöktürür hasret dualar çıkar tanrının katına yaradan avuç içi kadar yakın nasıl alıp gittin ellerini ellerimden adımız çekilir darağacına ellerim ceplerime tutsak gece baskın verir rüyalarıma bir ses boşaltırken içimi avuç avuç kaldırımlara kelebekler yarasıyla gömülür, aklımın topraklarına gün soluksuz, gölgeler yüzsüz ağzı leş kokanların sakalında rastlanır sevmenin izlerine karanlık gamzende sığ çukur avunçlar loş, yürekler çalkantılı susmak gitme eyleminde bir harf kalemim g/izini nakşederken arza şairce yazıp şiirce ağlayacağım itiraf acizliğiyse, inkârcıların işte haykırıyorum en ince yerinden ben vurdum insanlığı sende susma âdemiyet duysun ihanetini |
Kaybetmek kadar yorucu
Azar gün be gün yanağımızdaki sızı
Kırklanır kalbim
Kırk bedduanın ahıyla
Sığdıramadığım düş kırıkları
Adın cemre adın isyan...
Derin,duygulu hüzün dolu mısralar...Kutlarım canı gönülden sevgiler şairem...