EMANET
Bir çocuk misali
Bir elim düştükçe çektiğim eteğimde bir elim yüreğimde Yürüyorum ucundan çekiştire çekiştire,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, yüreğimde yetim bir mevsim saçlarım ebedi gidişine sürgün rüyalarım ağır yaralı uykularım sana emanet soğuk bir kış günü sana gelişlerim üşüyor istersen sakla benden aldığın kelimeleri istersen unuttur aklıma kazıdığın adını sen günahlarından yunup yıkanırken bil ki yar yokluğunu hiçbir yere sığdıramıyorum tanrıların şehrinde günahkar gezen ben gidişine vurulurken saatler anlının çatından vurdum tüm sözcükleri bugün günahlarımdan arınıp aklım öznesi unutulmuş düşkün bir şiirin peşinde duy beni duy apansız bir gece vaktiydi sana gelmek istemelerim gölgemi ç/aldılar ayak izlerim silindi kentin sokaklarından Çekildi perdelerin arkasındaki yüzüm Sigaramdaki duman savruk kadehimdeki yarım kalan karanlık efkarıma çökerken yıllar sonra lanetli bir şiire sancılanıyorum unutma indirme dik duran kirpiklerini bugünde perdeler çekilecek bir adamın enkazında kök salacak hikayeler düğüm düğüm ay karartacak yüzünü satır satır savruldukça cümleler Lekelenecek şiir bilki bu gidişin gelişi yok sevdam sana emanet hatırla arkanda harap bir şehir var sayfalarda eskirken hikayemiz Kapat üstümüzü yar pervasız sarhoşluklarım nefesini tutan cümlelerim ey kendimin ıraklarında aradığım k/adın salalar verilip toprak atılırken yüreğime yarım yamalak derme çatma emanet bir gecede bırakmıştım seni şimdi içimin şehirlerinde koca bir ayaklanma var Şiirimi Güne Getiren Sayın Seçki Kurulu ve Sevgili Usta-Üstadelerime kalemim ve yüreğimle teşekkürlerimi sunuyorum Yıllar sonra kalemi elime alıp güne gelmek beni onurlandırdı Birde Okumak isteyen ustalarımdan ses ve nefesi olursa mutlu olurum |
törenmi
böcük çok yakışmış
üşümesin yüreğin