İZ/DÜŞÜM
(Fazla Teferruat Gerek Yok
Garson Bir Diazem Daha Yolla Damarlarıma) Acım Diz Boyu Yüreğim Düş Cehennemi Viran Bir Bahçenin Açmayan Çiçeği Saçlarımdan Düşerken Gümüş Rengi Yaprak İncinir Güz Tüm Limanlar Ateş Köprüler Yıkık Gel Gel can Gitmeyi yüreğimden unutarak Yüreğime Basarak İçimi Acıtarak Döke Kıra Savurarak Gel Can Gel Sessizliğim De Serçe Ürkekliği Biraz Güneş, Biraz Bahar Saçlarımda Mevsimsiz Bir Göç Dudaklarımda Ölüm Soğukluğu Var Gece Habersizce Anlıma Bırakılan Busenin Bozulurken Masumiyeti Dizlerim Çekik Tenim Kesik Kesik Şehir Şehir, Kasaba Kasaba Bırakırken Hayallerimi Tırnaklarımla Açtığım Mezarlara Düşürüyorum Bir İğnenin Boşluğuna İşte Yine Gelip Sarıyorsun Omuzlarımdan O An Diz Çökmüş Umutlarım Karamsar Bir Geceye Teslim Oluyor Bedenim Hüzünlerimden Besleniyor Penceremdeki Kanatsız Serçe Sürüsü Tipini Unuttuğum Adamlar Irzına Geçilmiş Hayallerim Titreyerek Adını Zikrederken Dudaklarım Doğmamış Bir Cenin Annesi Oluyor Umutlar Kansız Cinayet, Faili Meçhul Oluyor Adım Kimliğin Parmak Uçlarımda küfürlerim Tavanda Cesedimi Savrulurken kentinin sokaklarına Soruyorum Herkes Susuyor Kim Öldü Kim Gülüyorum Kahkahalarla Aynada Dişlerime Saklanmış Bir Acı Çınlıyor İsmin Yankılanıyor Gülüşlerim Çığlık Çığlık Kulaklarım Gözyaşı Havuzundan Kendimi Uğurlayışım Bir Baharda Bitiyor Tüm Yollar Tüm Dönüşler Çıkmaz Sokak Her Kalkan Cenaze Yüreğim Her Bahar Sana Çığlığım Her Cümlenin İçi Boş Her Cümle Biraz Düşük Bitmiyor Hiçbir Şiir Kalemimde Bir Damla Gözyaşı Dağılan Bir Mürekkep Lekesi Kağıdım Hep Islak Kıymetim Karadaki Bıraktığın Ayak İzi Kadar Kardan Adamın Güneşteki Kudreti KENDİME NOT DÜŞTÜM kayboluyorum bul beni |
Yüregin mi hayallerine baskın geliyor çözemiyorum.
Kuşlar gibi özgür olsan hangi pencereye konacagını kestiremezsin. İsabet oranı sıfır olan gerçeklerde iz/düşüm aramakta nafile.
Acıların dibine vuran şiirinde bahara kavuşmanın umutları hala var.
Tebrik ederim hemde yürekten.