Sustunsusuşunu seviyorum gök boşaltırken bütün yükünü karşımda durup bana cephe alırken ayyaş bir adam gibi bozarak ağzını durmadan ateş kusarak karşımda duruşunu öylesine masum bir çocuk gibi gözlerini kırpıştırarak adımı söyleyişini ve.. tek sözcükte beni nasıl mahkum edişini aşka gelişini alel acele bir yere yetişecekmiş gibi sigaranı yere atıp çiğneyerek heyecanla çıkışını merdivenleri gözlerimde duruşunu ben suskun sen suskun ibadet eder gibi diz dize birbirimize sonra gülüşünü seviyorum kocaman kahkahaların varken gözlerinle olmadı gidişin bakışlarını unutup bende bir şiir bile tutuşturmadan sevginle toza bulayarak anıları gökyüzünün lânetiyle baş başa bırakıp başka bir kola girişin en çok bu ihanetin koydu her şeyi unuttum da bunu unutamadım sustun susmadım 23. 12. 2014 / Nazik Gülünay |
Seni sen sordun bana suskun,
Seni anlattım sana sustun.