Beynimdeki yumrukinsanım diye haykırmak istiyorum beni tekme tokat sürükleyen adama bütün kadınların kanlı gözyaşını sürmek insan yazmayan alnına kararsın kalsın öylece orta yerinde suratlarının varsın ikiye bölünsün ay insan onuru çiğnensin ayak altında ağzını küçük aç kızım dediler, sesini kıs ağzımdan girip burnumdan çıktılar nasıl küçülteyim gönül yaramı kıytırık adamlara yararken bugün, dün ve hâlâ kadın- erkek diye tartışırlarken uyumlu olamam çorba değil taşan tastan utançla dökülüyor kavakların doruğunda kalmış sararıp sallanan birkaç yaprak soğuk bir yel eser yükseklerden kadınlar atar kendini sokağa cümle pankartlarda ezilmişliğim yazıyor ey umudun yıldızı karartma yüzünü sabaha sen var kar gibi alnına yağsın yar dökülsün işe yaramaz kararmış bulutlar derin derin uçurumlara söyleyin, huzurunuzdan kovulduğum baylar yar hanenizde kaç kadın var ellerinden bırakıp astığınız kaç duvar var, üstlerine örttüğünüz kaç lâğım, attığınız ve kaç kapı üstlerine kilitlediğiniz insanlığım anlamıyor çocuklar yabanıl bir at gibi huysuzlanıyor bir odaya kilitlenmiş cinsellik sadece bazı beylerin işine yarıyor utan sen çocuk, karartılmışlığa saklan silâhlar patlasın suç mahallinde vurulsun örtük gülün taşıyamıyorum beynimdeki yumruğu! 27. 11. 2014 / Nazik Gülünay |
Gözleri kan çanağı
Aklını çaldırmış çılgın
Esti mi yine yeli yelle
Güz süreminde
Dökülür canlar cansız düşerken
Başını kaldırmış yılgın
Kesti mi yine eli elle
Alan bomboş
Destek olanları nerede
Mangalda soğuk
Küstü mü teli telle
Yok efendim
Yaradılışında bile eş değilmiş
Eşken bil eş olamamışa giydir
Köstü mü beli belle
Yerinde duramamış
El kadar yavrucaklar
Gözlerinden inen boncuk
Testi mi dili dille
İner balyoz gibi başına
*
SAĞLICAKLA