için içinaşk belalı sıtma örtüsü boyumuza kısa gelmiş yaşamak denilen uyku, tutmuyor bizi gözlerimiz her türlü söylencede efelenir aşk, çocuk kalbi gibi küçültür bakışlarını yere eğilir içinin nehirleri şurasından tut koy kenara göğsümü bembeyaz teni uzaklığın, geçiyor aramızdan uçurum alnımız yazısından muzdarip buruşturduğun şu hayat ütü tutmaz yenisi için daha çok eskime iyileşiyor kanattığımız bütün yaralar gökyüzünün aklı karışık, bulduğu her boşluğu dolduruyor aşk denilen kelime gülün dikenine saplanıp kalması tesadüf mü çok uzağa fırlattığımız ok dönecek, kendi kalbimizdir hedef dediğimiz ve aşk upuzun sessizlikten sonra aniden kalkıp gitme hali dağınık bahçeleri düzenlemek, çiçeklere yedirmek yalnızlığı bir masa ile bakışmak saatlerce ateşe vermek içimizin bütün suyunu artık herkes kendi bıçağındaki cinayetten sorumlu |
edebiyat ve şiir adına
mutlu ayrılıyorum
keşfedilmeyi bekleyen cevher kalemi
tebrik ediyorum