Kapanmaz artık karın açtığı yara
.,,
dağı ısıtan kalbi var insanın şadırvanları akıtan biriktiren, karnındaki sancıyı toplar yansılarını gün içinden tutar. kızarmış yapraklarını yayar sarmaşıklar akşama romantizm ki âlemlerin gizemine yakışır cam kulesi gibi devriliyor omuzlarımda ellerini ısıt ellerimi al avuçlarına döküleceğimizi unutalım aynı göğün yalıyla kanamıştır artık topuklarımız nüvesi yalan, anlaşıldı anla ışıdı kapıları denizlere, duvarları göğe uzatan masal ve bitti asırlardır yanlış tanrıya tapınılan denedik sesin ısıttığı dağda adımızı tek uyurduk bilinsin, kurtların buharlı yatağında.., , |
ne güzel anlatım
nefessiz kaldigimda oksijenim olan şey, şiirlerin...şiirler...