Yarın bayram demek istiyorumbiraz yorgunluk, biraz değişmeyen bir şeyler gözümüze gözümüze gelen sinek gibi sorunlar kimsenin bakışında acı, hüzün okumamak istemem sonra düşlemem kocaman bir sofrada dünya insanının yemek yemesini buyrun yiyin için sevgiden kırılıp atılsın kalbinizdeki vazodan kin tohumları daha çok insan yaşamazsa bayramı daha mı mutlu olacaksınız? ilk katilin korkusu yitti mi göğsünüzden alıştınız mı yoksa, kan bulaşık ellere saklanmanız geçti mi kendinizden uzak uzak dağların ardına tedirginliğiniz öldürmüyor sizi bayağı benimsediniz insanı yok sayan kimliği yarın bayram demek istiyorum insan öldürmeye adım adım yaklaşan postallara kazdığınız mezarınız içinde ölüsünüz kabul olmadan öldü tövbeleriniz zaten tövbe de etmediniz küldünüz kül olmadan önce de katil değilsiniz de neden kapatırsınız yüzünüzü ey emir eri insanlar! karınca yuvasını bozanlar onmazsınız bir millet olmamaktan ötürü sizin diliniz değil islâm ne türk, ne arap, ne de herhangi bir ulus dağıtacak sizi toplayan’lar bunu istiyor,yeni dünya düzen(i)sizliği! hazırlanılıyor yarın bayram olsa keşke kurulsa sofrası kardeşliğin öyle istiyor düş kurmayı seven insan’lığım! 02. 10. 2014 / Nazik Gülünay |