Güneşcanı isterse güneş girer en küçük bir kovuktan bile içeri gözlerimiz kamaşır sevinçten bayramda cebi şeker dolu çocuklar gibi kanatlanasımız gelir masmavi gökyüzüne canı istemezse duyulur silâh sesleri bayram seyran tanımaz köpek bile vurulsa üzülürüz kan izleri geçer sınırımızdan en dip köşede acı içindedir barış attığımız ok,sırtımızdan vurur savunmada kalırız kendimizi yine ekim ektiğimizi biçeriz her ne ise sap, saman ekim yaparız yeniden uzaklaşmadan son kuşlar yeniden döneriz kendi çevremizde yeni kanatlar eklemek isteriz vurulan kanatlarımızın yerine güneş ölgün sarı ışıklarını gönderir son kez bir umut bırakır ayağımızın altında çiğnediğimiz suretsiz gölgemize güneş hazırlanırken evine girmeye bütün duamız insan gölgelerinin bulması bu son kızıl ışıkta insanı, kaybolan insanlığı. yayılmakla toprağa sınırını genişletmekle insan olmaz ki insan! beni duydun mu güneş?! 04 . 10. 2014 / Nazik Gülünay Bütün arkadaşlarımın kurban bayramını kutluyor, hayırlar getirmesini diliyorum.. |
Muazzam mısralar
kusursuz örgü
harika bir kurgu
edebi yönden uğur böceğini hak eden bir şiir
tebriklerim nihayetsiz
Kurban Bayramınız Kutlu Olsun