Söyleme banasık sık gelen ağlamak isteğinin içimi oyarak inen gözyaşlarımın durmadan dudağımı kemirmenin ve her yaşadığım hüznü dürüp katlayıp içerime aktarmanın doğal olduğunu söyleme direk gibi taş gibi bağlantısız durmamı duygusuz yer üstünde yalnız olduğumu bu yalnızlığın yaşadıkça süreceğini ölümüme bile ağlayan olmayacağını söyleme bana doğal olduğunu ömür boyu boyunduruk altında istediğim bir adımı atamayacağımı mutlu umutlu şarkılar söylemeyeceğimi hiç gelmeyeceğini beklediğim sevgilinin beni bir lâhza bile düşünmediğini onun keyfinin bensiz yerinde olduğunu unuttuğunu söyleme söyleme ki azıcık düşler kurayım hayal edeyim rüyalarımdaki sevgiyi beni beklediğini düşüneyim iki tavla oynadıktan sonra arkadaşlarıyla benim yolumdan geçtiğini sadece gözlerimi görmek için okumak için bakışlarımdaki aşkı söyleme bana vaktin geç olduğunu yaş baş aldığımı falan düş olsa da onu düşünmeliyim onun beni beklediğini hayal ederek bakayım pencereyi aralayıp gülümsemesi geçiyor mu yoldan ne zaman çatıya attık çocukluk biskletini 14. 09. 2014 / Nazik Gülünay |
gülümsemesi geçiyor mu yoldan
:)
Çok güzel olmuş, şiirsel yüreğinize sağlık...