Estağfirullah
Tövbeten nasuha derdi dedem
Uyur parmakları tesbih arardı
İlk seyrimdi yaradana kulluğun
Ve ilk tınıydı şu gece halvetinde nefsimi mahrem kıldığım

Kasideler gibi akıyordu gözümde
Kavlince eski bir yazı
İniyordu melekler gökten saf u saf
Ve Muhammediyeler
Kesik baş hikayeleriyle
Siliniyordu masiva

Her suya zemzem derdi dedem
O an niyet ettim ilkindi vaktinin sünnetine
Halis niyet yılanı Ebubekire konuşturur ya hirada
Hani Muhammed aşkı için çıktılar dehlizlerden,
Öyle çıkıp mahyalar ördüm firakıma

Yakarışlar öğrendim
Naatlardan dökülürken eşrafım
Çay müptelası bi an içindeydik
Sanrılar düşer gibi siğillerime
Farz-ı kifaye hem müstehap içre
Kırılıyordu dizlerim kıbleye

Bir buyur vardı buyruğunda dedemin
Yunmuş akarında bir lokma
Vişne fidanları dikerdi evladını beler gibi toprağa
Sözler usturadan keskindi
Başımda hacamat ustaları

Sızıyordu gazeller bilalce
Katre katre ilim rahlesinde
Hep birden ettiğimizde tavaf
Şakk-ı kamer bir parmak yarası gibi
Yarıyordu göğüs kafesimizi

Dedem miracı anlatırdı
Sidretül müntehayı küdüste
Yunusça dinlerdik
Çığlık nedir ki bu hüzzamın peşinde belki bir ıslık
İnceden el bu naifliğin kârı değildi
Değildi kalbine düşen meteorlar hep nur

Tövbeten nasuha derdi dedem
Ölüm gibi tövbe etmek dünyaya
Kendi kınını kesen bıçak gibi
Yarılıp nurun kabrine çıplak defnedilmek üzre
Dönmemek üzre
Estağfirullah


Ahmet Serdar OĞUZ / NİKSAR