Yağmuru koklardım papatyaların gövdesinde
Susup gemileri kaldırırdım poyrazda
Ve kuşları mahrem sersenişlerimden.
Ağaçlardan sim dökerdim iklim hırsızları gibi
Göğüs ucu şerbetinde haylaz bir bebek gibi
Anneme güller toplardım karınca kanından kırmızı

Yeni iskarpinlerim olurdu, yeni kareli bir gömleğim
Yatmayan saçlarımdaki limon çiğitlerini toplardım
Dalye kırılırdı top yakardı ütülürdü misketlerim
Mahlep kurusu toplardım tavanlardan
Ve hayallerimi sulardım yeşilırmağın soğuk sularında

Çoçuktum bir gün çocuğum olana dek çoçuk
Kızılçamur ellerimde, sinorlarında tarlaların.
Yeşil nohut yemiş tuzlu dudaklarımda buğday sakızı
İğde kokardım
Ve eski şarap şişelerini eski bayramaların kolanya şişeleri sanardım
Meğer babam içmiş yıllarca
Sonra bırakmış annemin duvağını açarken

Yalnız çocuktum aslında, evimiz mezarlığın yanındaydı
İşerken adımı yazardım boş sokaklara hep yarım kalırdı
Kırmızı gözlü tavşanlar büyüttüm
Öyle kırmızıydiki gözleri
Şeytanca yiyorlardı buğdayı

Yılan başlı çeşmelerin harklarında annem yün yıkardı
Bakır helkilerle su taşırdım ineklerimize
Kaysı yarası gibi düşer dizlerimi kanatırdım
Yarım sigaralar toplardım cezaevi nöbetçileerinden
Anarşistler basardı patozdan döndüğümüzde
Vagon yarım yükselmiş kurşun sesleri korkutucu
Horozlu tüfeği kapmış babam kurşunları çapraz

Kaldırım kırıklarına basmadan yürümek kahramancaydı
Bakır yakar satardım
Yılan yakar yağmur beklerdim gökyüzünden
Kapı kapı dolaşır yağ şeker un toplar
Bağırırdım
Yağ yağ yağmur
Teknede hamur
Ver Allahım ver
Sicim gibi yağmur

Çocuktum bir gün çoçuğum olana dek çocuk
Mavi göz ne merhametmiş Allahım
Büyüdüm
Ekim ayının başlarında bir çocuk ağladı sabaha yakın
Tam 16 saat oturmadan voltamın sonunda
Ellerimde mavi gözlü çocuk, büyüdüm

Artık kaldırım kırıklarını görmeden işe güce
Karıma dönüyorum elimde dilimlenmiş ekmek
Bir memur selamı esnafa
Bir pamuk şekeri oğluma
Kendime de bir mısra çalıp hayattan
Yaşıyorum doyasıya



AHMET SERDAR OĞUZ / NİKSAR