suların göç ettiği mevsimkaranlığı yokluyorum zifiri bir çığlık kabarıyor içimde çivi gibi soğuk gözlerinin gölgesinde bir kazazede gibi sere serpeyim suların göç ettiği mevsim ince dalların yanışı anılar iç konuşmalarımda bir keşmekeş şafakta söken ilk ışıkları içine hapseden gölgeli toprak misali emiyor yüreklerimiz birbirini besleyerek içimizde taşıdığımız ayrılığı korkularımızın kokusu dağılıyor atmosfere karman çorman hangi parçalarımızı koparmıştık kırıktı gözlerimiz yalandan ordularımız yağmalamıştı birbirimizi sözde özgürdük müsamahasız gönül gençyılmaz |
Fizikle kimyayı, maddeyle manayı mukayese etmek yanıltıcı olabilir.
Ancak yine de dizeler, en kaliteli çikolatanın tadını veriyor insana.