Vicdanyoksullar yarasından doğar çok geçmez bir ben gibi görürler. toprağın şerbetiymiş kan zeytinin sırrı cennet önce cehennemi döktüler. korku erdi muradına sakat umutlu çocuklar doğuyor şimdi gölgesi cinnet. hangi dildenim bilmeyin adım insan. göğe diz çöktüm ezildin ey vicdan kendi kafesinde ben artık düştüm. /yüksel batu |
çok anlatsam ne olacak sağır ise duymaz desene..