HÜZZAM
[(bir zamanlar)
…………….. yeni demlenmiş çay gibi tüterken başımda gençliğim rüzgara savurduğum kuşlar yaklaşmışken menzile yüreğimin hicran yarasıdır sarmaya çalıştığım… içimin boşluğunda sallanıp duran çocuk ilkyazın coşkusunu kaybetti çoktan geriye; biriktirdiğim tortular bir de bu düş değmemiş bembeyaz kefen kaldı… //görüyor musun?// (şimdi…) ……………… lepiska saçlarıma asılı kalan hayaller sessizce ölümü bekliyorlar dokunduğum her nesne bir taş soğukluğuyla titremekte çaresiz… gitmeliyim bu yerden diller lal,gözler kör başlamalı kaçınılmaz yolculuk… //anlıyor musun?// (artık…) …………….. anılar sağır düşler hükümsüz öyle bir gece ki bu sözler yetersiz… beyaz bir sayfanın son satırında kalem düşer,solar yazı bir ezgin şarkı başlar ruhun ince telinden sazları kırık,mızrabı kayıp olsun… senin için söylüyorum //duyuyor musun?// savaşçı |
-mükemmel bir şiir, müthiş bir final.. sonsuz kutluyorum özlem hanım.. saygılar sunuyorum.. teşekkürler şiire..