Ben acılarla savaşırken
Sen bakıyordun gölgeler arasından
Duvarları tırmaladım, duydun mu?
Yahut gördün mü
Güller yerine pençeler açtığını ellerimde?
Al yazmamı göklere savurdum
Mendilimi açtım kırlara
Karlar dolsun diye
Haykırışlar yağdırdım gerdekteki gelinlere
Kahkahalar savurdum çocukların masmavi düşlerine
Ağlayışlarını dinledim sonra
Gözyaşları
Dinmez bir uğultudur o gün bugün kulaklarımda

//

Ben savaşırken acılarla
Sen bakıyordun gölgeler arasından
Acımla biledim bıçağımı
Ekmeğimde kan tadı var
İncindikçe sevgilerim çatladı ar damarım
Uzanıverdim sereserpe kahpece bir zevkin önüne
Hırpalandı çocukluğum
Kavgam büyüdükçe
Kızıla boyandı anamın ak sütü
Nefretten bir hançerle parçaladım yüzünü
Hüzün aktı gözlerinden
(ama)
Yaranı sarmaya varmadı elim
Gizledim sancılarımı
Kayalara bastım göğsümü
Dinmedi acılarım

//

Ben acılarla savaşırken
Gölgeler arasından bakıyordun sen
Yavaşça kayıp gitti gökyüzünde seçtiğim yıldız
Yılar aktı elimden yetişemedim
Neyi nerde bıraktım
Nerde başladı karanlığım?
Kuşların kanadına esiverdiğim bir gece
Soluğun oldum
Gidişin oldum
Dönüşün oldum
(sonra…)
Çıkmaz oldu sesim
Hüzünlerden hüzün seçtim
Ağıtımdı gidişin
Dedim ya
Bakıyordun gölgeler arasından
Gölgen ölümüm oldu
Sen hiçbir şey bilmedin...


savaşçı