ÖLÜ GÜVERCİNLER MEMLEKETİyıkık çatıların arasında bir güvercin insan ölülerinin zulme taş fırlatanların bakıyor gözlerine biriken acı gözyaşıyla bir kayıbın derdinde katiller camileri bombalıyor on bir ton bomba bir camiye sevinç çığlıkları karışıyor tozuna yıkıntıların yerin dibine geçiyor ölüler heey! insancıklar kapatın yüzünüzü gözlerinizi açmayın daha ölenler nasıl olsa müslüman sayılmazki insandan kayıp israilliyi bulmak için ön ayak ol ülkem,katar emiri,bakan böyle bir kayıp yok diye haykırsa da Filistin dayan kapısına vur, kır, parçala öldü güvercinler belkide ölmeden öldürüldüler tutsaklığın kalın duvarları ardında kendi yurtlarında ölmeden yaşadılar ölümü fırsatları değerlendir küresel güç’ler dört bir yandan vur doğuyu her yer batı olsun,batı baksın güneş doğsun batıdan doğu vurulsun! ey eşitlik,özgürlük,demokrasi, memokrasi ağzımızdan öpüver ölsün güvercinler topraklar ölsün özgür uçurtma uçuramayan çocukların kanatları yaralı kuşların attıkları taşlarla örtüldü mezarlar ölülerini almaya gelince bile öldürüldüler ateş kes’me arası gömüldüler bir araya seyretti kanlı eller ölü güvercinler memleketi burası başka ülkelere gidin güvercinler sözgelimi batıya küçük taşlar fırlatın kör batıya! 3. 8. 2014 / Nazik Gülünay |