ARKA BAHÇEM...
ARKA BAHÇEM…
Hayalin bir uzun gölge yürüdükçe uzaklaşıyor benden Duruyorum yolumun tam ortasında duruyor ve bakıyorum güzel yüzüne Nedir diyorum bu telaş,bu kaybetme korkusu sol yanımda çırpınan bu kuş yüreği kimin Neyin nesi içimde çalkalanan bu zehir umarsızca terk ettiğim bu kaçıncı şehir Kavruluyor yeryüzü,yanıyor avuçlarım Terimden bir ırmak akıyor önümden usul usul… Bir kuş bakışı kadar uzakta umutlarım Sürgün veren filizlerdir düşlerimin toplamı (ki) içimde bir bahar dalı kırılıyor durmadan kış yürüyor üstüme… Kulaklarımda bir uğultudur gidiyor Zifiri karanlıklar iniyor perdesine gözlerimin Derin bir sessizliktir sürükleyen beni yangın yerine Kaçmalıyım biliyorum, kaybolmalıyım Yüreğim; kurtarılacak ilk şey olmalı bu yangından… Dokunuyorum ellerime;sen uzan diye Uzan ki ısınayım, Uzan ki sığınayım avuçlarına Yaralarım var benim;kronik sancılarım pusuda Yetim nice duygu var içimdeki kovuklarda Bakışlarım; bir nazlı gelindir telli duvaklı Salınır durur aşkın dirençli kapısında Ve ne zaman yaklaşsa acımasız bir eşikte son bulur ömrü… Ardımda güz yanığı bir geçmiş bıraktım ben buruk,tutkulu,kırgın,acılı; ne varsa işte haya dair… Şimdi sadece sarıdır hatırladığım renklerden yaprak sarısı,hazan sarısı,hüzün sarısı Ben gökkuşağı istiyorum seninle inatçı bir tual belki İstiyorum ki yapalım artık resmini mutluluğun dokunsun herkes, dokunsun ve gerçek olsun tüm düşler… Yorma beni ne olur,geliver işte bir sabah! Yıldızlardan bıktım ben,aydan sıkıldım; güneş doğsun üstüme Haydi görün artık şu sabırsız kapımdan elinde hayallerim eteklerinde özlem Gülüşlerinin toplamınca Son kez bakıver yüzüme… Savaşçı |
Gülüşlerinin toplamınca
Son kez bakıver yüzüme