Meçhule Yağmalanan Düşler
Kar kentinin çocuklarına...
-tek gerek düşse, yollarından her gece geçer ruhum- kaçağım İçinde demle beni sana kanımdan tomurcuk düşler dökeyim gül kendi marifeti sansın karı eritecek kadar temiz olmasaydın sevişmezdim seninle sız ince telimden yansın çığaram şarkınla toprağın bedenine geçsin kar taneleri uyut bizi gebeliğinle bu gece bütün düşler denize masal anlattım camda asılı duran çocuk yüzüne meçhule yağmalanmadan minik yürek adını söyle deniz kızının, kilitli bütün sular aksın güneş her yere eşit doğmaz burada meridyen farkı açlık sınırında bu şehirde insan karaya yazgılıdır beyaz yalanlar toprak üstüne her yol aşk çıkmazına ben anlattım onlara kumdan kaleleri günahkarım bu şehrin çocuklarına yüzünün çukuruna dünya ektim sallandır beni salıncağında K.Y. |
saygılarımla