Rüzgâr da yanarGiden kalandan alıyorsa taşıdığı yükü, ufukta tüten gökkuşağının eteğidir. yangını rüzgâra emanet iki kolu boş uzun boylu bekleyişi cücenin tek hayali yatağının boyunu uzatmaktır seninle özlemin bilekleri üşüse de olur her ihtimalin kıyısında ölüm ve göç örtünmez gidimlerde tenini temize çekmez hiç bir ses kuruyup ölgünleşir küs bohçalar gibi yığılır yıllar kuş uçsa alçak omzuma rüzgar da yanar bir kanat boyu değildir öpücüğüm sen saklayamazsın ben taşlayamam seheri biçilen ekin ayrılık hasadı kurşun dökülür nazarına mühürlenir kavuşmalar ayrımlarda yanın sıra ıslıkla yürür bir orman ıslak gözleri ile uğuldar bir kış gecesi mısrası camlardan süzülür sevdalık sökün gelir ömür küllenir aparır kuşları köle bir fotoğraf çizer küflü bir akordeona uzak orman yangınları K.Y. |
ve okuyun....
kelimeleri kirletmeden....
cümleleri delip deşmeden ....
nasıl yazılırmış şiir...
emeğinize sağlık......