yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz –Yılmaz Erdoğan

İyi ki sevmişim seni
Billur ve aydınlık günlerinde şehrimin
Aşk tenimde akkor parlayan mercan imiş
Ve kalabalığın ayak izinden bilmişim
Tekrar kendine dönülmediğini
Bir mendile bırakmak gibi ağrısını gözlerinin
Öylece silip geçmişim

Yaşlı kadınlar ve yaşlı kentler
gencecik ölürler,
-vahşi kurttur vurulur lakin durulmaz hikayeleri-
kadınca gülüştür yaşamak
hayat aşk ile zapt edebilir mi bizi

iyi ki bilmişim seni ömrümün ortasında
ne çok söyleyeceğim var hiç kelimem yokken
ölüme aldırdık ikametimizi
mevsimsiz içimize serilen
o çok sevgili sevgiliden

bağışla bunca dağınıklığı
sedefli yalnızlığımızla göz kamaştırdık
buz gibi testi kırdılar içimizde
hayat geçerken ruhumuzun üzerinden

sevgilim korkma, nehirler yatar yolumuza
özlemin bu toprak tadı
yaban tohumlarını bırakır
bilir misin nasıldır okyanusun saçlarını okşayıp uyandırmak
ve laciverti öpmek dudaklarından
dedim ya iyi ki sevmişim seni
uzaktaki bahtsız öykülerden,
çoluk çocuk tek bir ağız söylenen türkü gibi
daha başka daha çok
daha dan daha fazla
başka adamların üşüyen ellerinden