Oyun oynuyordukçocukken daha büyük yaşardık herşeyi oyuncağımızdan daha kocamandı sevgimiz içten pazarlıksızdı gülüşlerimiz sanki çikolata tadında sıvanırdı ağzımıza öyle kuralsız severdik ayağımızın dibindeydi yıldızlar yükseğe çıkmak gerekmezdi görmek için cebimizde taşırdık ay’ı yaldızlardık payımıza düşeni sonra paylaşırdık arkadaşlarla kedi gibi tırmanırdık ağaçlara bizimdi bütün gökyüzü elimizi uzatınca tutardık nohut kokusunda, mısır tadında üstüne uzanırdık yıldızların denizimiz yoktu ama bize yeterdi küçük su birikintileri sanki ormanda gezinirdik üç beş adımlık koruda dalardık sonsuz düşlere saklı cevizlerini bulunca sincabın bir değirmenimiz, bir sarayımız bir de padişahımız vardı hepsi de yalancıktan deynektendi kılıcımız savaşlarımız yalandan gerçeğini yaşadıkça öğrendik silahlar yığılırmış kim güçlüyse o kazanırmış çocuklar mutlu olsun değilmiş amaç "biz çocuklar oyun oynuyor sanmıştık" öldü arkadaşlarımız şehit oldu dediniz annemiz elimizden almıştı kuş vurmayın diye sapanlarımızı! 06. 05. 2014 / Nazik Gülünay |
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle