Zingerilla IISürmeli gözlerini rüyalara kapattığında , Mezopotamya gecelerinde , Geceler rüyalarında doğmak için Gökyüzünün ılık meltemleri eser kumral saçlarına . Güneş, yüreğinden kopardığı soytarı gülüşlerini savurduğunda gökyüzüne , Yıldızlar ve dolunay dolanır etrafında , Vals ederek gökyüzünden avuçlarına kayar , Ihlamur kokulu tenini , Ay ’ın şavkıyan ışığı öper . Bedeni ışıl ışıl olur , Bir tutam kızıllığın ortasında kalmış yanlızlığına sarılarak Tebessüm eder gökyüzü . Ufuklar parçalanır ellerinde , Bulutlar üstünde öteki diyarlarda olur , Öteki mutlulukları tadar ruhu , Ay ışığı bedeni , kimsesiz gülüşleri giyer üstüne . Kayıp diyardan geçerken yalın ayağıyla , Zuhur eder yağmurla şimşekler . Yeşil bitki örtüsü ayaklarını öper , Yağmur bedenini sarar , Ay yüzünde şavkar , Saçlarına papatya çiçekleri dolanır ... Bir dağ görünür sis bulutlarının ardında . Kara bulutlar tepesinde dolanır . Yağmurları eksik olmaz , Heybetli oluşu sarartır korkuları . Bir dağ görünür ki , Ötekileştirilmiş kentlerden , Yalın ayağıyla Dicle’nın kıyısından geçer Dağların heybeti öfkelerini dindirir. Bir dağdan bin ağaç , Ay ışığı Zingerilla’nın ayaklarına kapanır , Sunar gölgelerini acılarına. Kayıp diyarın dağlarında kara bulutlar dolanır , Yağmurları eksilmez , Acıları eskidir , Unutulmaz . Mevsimler , yıllar geçer de Öfkesi dinmez. Yalın ayağıyla Diyarlardan geçerek Yüreğinin öteki diyarlarında konaklardı her zaman . Yürüdü , Dağlardan geçti , Diyardan geçti . Amed’in dar sokaklarında , Konaklayan göçmen bedeni dinginleşir Sürmeli gözlerini gökyüzüne diker Tek bir harftir Kürdistan’da hayat , Anlamıysa derin . Soğuk cümleliler , Kapı önlerinde kara gölgeleriyle bekler her zaman Sokak sonlarında hazır olda bekler . Bir noktayı, Yerli yersiz bir ünlemi, Cümlelerinin sonlarına koyarlar. Çünkü kıskanırlar Kürdistan’ın yıldız gözlerini , Kıskanırlar , ay Mezopotamya’ya aşıktır Evren Kürdistan’a secde eder . Dünya Kürdistan’ın etrafında döner Soğuk cümleliler , Onlar sönmekten korkarlar her zaman . Renas Tutaste |
Terör örgütü tarafından kaçırılmış dağa kaldırılmış çocukların anaları gözyaşı dökerken,bu şiirin buraya konulmasını sadece talihsizlik değil büyük hadsizlik olarak da algılıyorum...
Analar umrunuzda değil.. Romantik eşkiyalığınızda boğulun..