Zingerilla XIIIRenas pencerenin önünde bir sandalyeye oturmuş Dalgın gözleriyle sokakları , Yorgun ruhuyla Dalgaların ve martıların sevinç naralarını karıştığı haykırışları dinliyordu . Gözleri sokak sokak geziyordu Sürgün edildiği yurdundan Benzer noktaları seçmeye çalışıyordu .. Dar sokaklar .. Ömründen ömrünü çalan Anıların her birinin raks ettiği nokta. Acısıyla , tatlısıyla , hüznüyle , Kovalamacaların , direnişlerin , Oyunların ve baskınların noktası . . ’’ Anılar yüreğinin derinlerinden yalın ayağıyla geçtikçe Ay’ın şavkıyan yakamozları altında , Başını gökyüzüne kaldırdığında , Bilmiyordu Renas , Zingerilla dudaklarından öpüyordu . Renas hiç hissetmiyordu Zingerilla’nın girdapsı öpücüklerini , Zingerilla konuştukca ince tiz sesiyle , Islak kelimelerinden öpüyordu . Kelimeleri öptükçe , Yüreğine dolanıyordu . Uyuyordu Renas , Gökyüzünü seyre dalıp , Kadim diyarında kerpiçli evinin damında uyur gibi Tıpkı çocukluğunda olduğu gibi , Öyle huzurlu , Öyle mışıl mışıl uyuyordu . Yıldızlar parlıyordu , Ay’ı üzerine çekiyordu geceleri . Uyandırmaya kıyamadığı rüyalardaydı Renas .. Zingerilla uzanırdı yanına , Renas’ın koynuna biraz daha sokulurdu . Renas saçlarından öperdi , Dudakları dudaklarına değerdi . Bütün kapıları açılırdı gökyüzünün , Yıldızlar ve ay yüreklerine dökülürdü , Güller ayaklarına serilirdi . Mezopotamya’nın maviliklerinde dolanan ruhu , Dağların yamacından kendini bırakır gibi , İmkansızlığın uyanışındaydı ruhu . Düşlerden geçiyordu , Anılardan geçiyordu , imkansızlığın içinde kurtuluşları düşler gibi . Zingerilla’nın dudaklarından dökülen her kelime , Sözcüklerle bir birine dolanarak , Ihlamur kokulu kağıtlara diziliyor . Kağıtlardan yüreğine düşüyor ..’’ Elleri tuvalde dolanıyor Renas’ın . dur durak bilmez duyguları aksetti Ronahi’nin yüreğine . Dicle’nin kıyısında yalın ayaklarını suya daldırmış halde , Yamaçların eteğinden kırmızı bir elbise , Gökyüzünün tonları biraz soluk . Bulutlar gri , Yüzünün yarısı görünüyor , Bitiremediği duyguları sanki . Ronahi’nin boynu biraz eğik , Gözlerinin hüznünde resimliyor Renes . Pırtılaşmış kan kırmızısı elbisesi , Aşkı sunuyor ressama , Tebessüm ederek . Uzun şelale saçları sol omuzundan aşağıya doğru kıvrım kıvrım süzülüyor Fırçasının ucunda biriktikçe boyalar , Her mevsime , Bir parantez açılıyor , Gözlerinin renginde .. Renas Tutaste |