üşümeler...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın AKŞAMDAN KALMA ACELECİ ŞİİR İŞTE ...
ÜŞÜMELER... Biraz menekşe kokusu saplanmıştı akşama Aylardan yağmurun günlüğü Islak mısraların upuzun sokakları Ten/ha caddelerde derin bir ayrılık izi….. Şimdi beklide vurulacak çiçek açan bu kentteki her şey Yalnızlığın eski adımlarına kalacak dün yürüdüğümüz yollar Kim bilir beklide yetim şiirler tek başınalığın şarkısına dalacak Dağlarına duman gibi çökmüşken bu bulutlar … “ki sen hep söylerdin sancısız acıyla beslendiğini şu şiirlerin…” Son damla düşene dek seni yazmayacağım bu gece Her kitap bu denli seni hatırlatmışken Ön/söz(üm) kalın bir kitabın önünde utanır Sana kalın bir romanın tek sayfasından seslensem Gelebilir misin yeniden kokun sinmiş mısraların yastığına… “ki sen hep söylerdin yitip gidenlere aldırmadan güneşin aziz aydınlığını...” Şimdi git aklımdan Düşmeden karanlık IŞIK aşktır sen öğrettin Şimdilik iyi geceler Toprak aşkın kutsallığında bu denli yıkanmışken Üşüyor yağmur hadi git üşütme beni/ sen de… |
Her kitap bu denli seni hatırlatmışken
Ön/söz(üm) kalın bir kitabın önünde utanır
Sana kalın bir romanın tek sayfasından seslensem
Gelebilir misin yeniden kokun sinmiş mısraların yastığına…
“ki sen hep söylerdin yitip gidenlere aldırmadan güneşin aziz aydınlığını...”
Şimdi git aklımdan
Düşmeden karanlık
IŞIK aşktır sen öğrettin
Şimdilik iyi geceler
Toprak aşkın kutsallığında bu denli yıkanmışken
Üşüyor yağmur hadi git üşütme beni/ sen de…
Ustacaydı anlatım yüreğini kalemini selamlıyorum
Haz aldım okurken saygılar selamlar üstadım