.../Aklımı hangi köşeye koysam sende kalıyor.!/




Yüreğime saplanan kirpiklerin
İçime oturan sen
Ciğerlerime deli mayınlar döşeli
Bir sigara içimliği mola versen
Kirpiklerime tüneyen pepuk kuşları ağıda başlamadan
Gözlerimde yol alan acıyı görmeden
Şafakla karanlığı sarıldığı nokta gelsen






Hani;
Aklımı hangi köşeye koysam sende kalıyor
Ötelesem kendimi sesim, dilime küsüyor





Şimdi haykırsam dağlar kaçışır ya benden
Sen kal!
Gitme benden
Yüreğinin elleriyle tut ellerimi





Sakın.!
Alnımın yazgısına bakıp
Avuçlarımda arama kaderi
Nisan yağmurlarında yıkadım
Kimsenin bilmediği imgelerle sev
Hiç bir şair şiirine meze etmeden
Kimseler keşfedip eskitmeden
Saklında tut kimsenin bilmediği anadilinden sev





Bir gülüşüne ömür biçtiğim
Kimseler bilmez ya
Şafakla kavgalı güneş
Birazdan sızıp ayak altına düşecek
Yine içim üşüyüp
Yüzüme gölge düşecek





Şimdi tam zamanı
Devir ruhumu saran soğuk duvarları
Mayısa huzur giydirip
Gözlerindeki temmuzla gel





Gel ki.!
Yalnızlık denen ayaz üstümde don tutmasın
Sahi söylemedim değil mi
Nerden bileceksin ki içimdeki küçük kızın ağladığını
Kaderin ağlarını örüp yolunu kestiğini
Hiç bir şeye ve kimseye aldırmadan
Sen gel ki yüzü gülsün
Yüreğimin adresi ellerinde







ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---