1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1323
Okunma
Ferhad Gülsün’e
ne tarih dünyadan,ne dünya tarihten geçiyor.
insandır bir ayak basıyor bastığı yerde gömülen.
alnında kesik bir alfabe
yüzünde unutulmuş bir takvim
benim sensin biziz yine o boşluğa adını düşüren.
tutamıyoruz hiç bir günü avucumuzda
nede yasımıza yaslanabildik
insanın insana yandığından.
ayrılıktan geçerken taş ocağını kurdum
boncuk boncuk hüzün doldurdum sol cebime,
iblisin kırık ayağına denk gelmedim
vurup,aşka gelecektim ki,
yaşı kuruttum.
ferhad
aşka çıkmıyor kapımız
ne desek fayda’sız
kilit vurdum kapıma ölümün elleri dudağımdan geçti
kuru bir çöl üşüyor ellerimde yapayalnız..
sözle doldurduk kurşunun geçtiği yere
yarayı yüzümüze gere gere.
n’olur bir seferde mezar taşı ölsün
ferhad gülsün..
/yüksel batu
5.0
100% (7)