İsim Atlası
,,, Çıkar adını da rahat et, dedi adam kadına
kadın da kadın ama... Saçları rahmine değin uzanıyor, gözler desen meleğin bir günü! ,, böyle iyiyim, dedi kadın; isminin telaffuzunu bozmadan doğurdu kendini. Çiçeklerden bahsetti; yaprakları, dedi; yeşille değil morla kazmak lazım... Şaşırdı adam, ki şaşkınken de adamdı; hayret! ,,, Kim kazar ki yaprağı, dedi saksıda duran fesleğen yanında yankılanırken. Kadın o esnada sarışındı sesinden şive sızdırıyordu esmer tenli çocuklar; ki mezarları yeşil gözlüydü... ,,, Rüzgâr kazar, dedi: olmadı kül kazar, bazen de döl kazar ama çokluk et kazar; sahi sen hiç etinle kazdın mu ruhunu? Ya da o kadar mahkûm oldun mu ruhuna! Hiç ölmemişti ki adam nereden bilsin! ya da sokak ortasında kurşuna gebe kalmamıştı ki ya da cismi ismi olmamıştı ki adamın... |
şairin işi söylenmeyeni de
bulup çıkarmak olmalı.
Bunu başarıyorsunuz.
tebrikler..