Ali İsmail'e...
Şiirin Hikâyesi: Eskişehir’de AKP’nin kışkırtmaları sonucu polisin ve esnafın darpetmesiyle hayatını kaybeden Ali İsmail Korkmaz’ın üstü kapatılmaya çalışılan davasının savunucusuyuz. Ucuz, cehalet kokan siyasetlerin üstündedir insan; meleklerin secde ettiğidir.
Gözünü soyuyorum engereğin, çıngırağın, çakalın... bir parmak boyu adalet diliyorum yaşamdan; çünkü seviyorum çünkü düşlüyorum, çünkü ellerim, kollarım var sevdaya çarpan kalbim, birilerini gülümseten yanlarım var... Çünkü insanım çünkü sesimin her yanı mavi; seni sevsem kuş kanatlanır... Kanadının biri sende, biri bende... Elele tutuşmuş sayılırız yine... Sonra hep birlikte kürt ilan ediliriz şivemizin saati durur zembereği bozulur tenimizin... Ya da Alevi ilan ediliriz; zorunlu derslere tabii tutulur her dilde kâfir ilan ediliriz elhamdülillah... Din adına etlerimiz yakılır, kimliğimiz kana bulanır... Neyse... Tırnağını soyuyorum ayın, denizin ve çiçeklerin destansız, bir çocuk ismi büyüklüğünde adalet istiyorum çünkü on dokuz yaşındaydım çünkü insanım kaldırsam göğe değecek parmağım var Çünkü öldürülen çocukların ömürlerinin artığı yıkar devletinizi başınıza da alaşağı olursunuz bir ananın gözünün yaşında... çünkü ben gülmeyi ve sevmeyi biliyorum, ey azı dişlerinden kan damlayan katil... |