Paranın ölümüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Herkes kılıcını boynumda biler
Sefil Selimi
kuşlar kuşluk vakti ölüyor
gülün göğsüne seriliyor cansız yuvaları; bir tutam saç bir avuç moloz... efkârından seçilmez yapılar dikiyorlar, denizaltından giden nehir nehirin üstünde gitmeyen köprü gibi... Çokça ikiz yollar yapılıyor; birbirinden seçilmiyorlar, hangisi yol hangisi yolsuz diye... Olsun sen itaat et... Herkes kılıcını boynunda biler(1) koynunda taşır idam sehpasını sarılır sımsıkı celladın gamzelerine Açlar var, her daim de ölüler... Mahkûmlar var biraz da masumlar... O masumlar ki insanat bahçesinin soyu tükenen şeyleri... yeryüzünün yegâne tehlikeleri... Ayakkabılar var sonra boyalar... Cilalar... Yalanlar... Dansözler ve palyaçolar... Kutular dolusu gerçekler var. Sakın ha unutma gerçeğin değeri paranın ölümüdür... (1): Sefil Selimi’ye ait olan bir sözün kendimce değiştirilmiş hali. Aslı şu şekildedir; herkes kılıcını boynumda biler |
evvel zaman icinde kalbur saman icinde
deve tellal iken,pire berber iken,
ben annemin besigini tingir mingir sallar iken,"
diye devam edermis masallar
tebrikler
eyvAllah ! .
YAŞAYANKELİME tarafından 12/22/2013 7:47:42 PM zamanında düzenlenmiştir.