inkar edip ana rahmini küllerimden yeniden doğarım...güneşi ben söndürdüm bir damla gözyaşı serptim de aysız bir akşam vakti yıldızları bir bir gayyaya çukuruna ben ittim sen bilmesen de göksuyu bir avuç ateşle ben yaktım yakamozlarla birlikte... vazgeçip cennetten cehennemler kurdum alev alev sustum duymadın... acımı mahpus edip yarama kabuk tutmuş yaralarımı tırnak tırnak kanattım iliştiripte seni en acıyan yanıma... kelimeler sefil ben lal... çaldırdım avuçlarımdan senli dualarımı derdest ettim sensiz öksüz kalmış düşlerimi kovuldum cennetten omuzladım kadim soysuz günahlarımı... cehennem de cennetler kurdum sur vakti hazan çocuğuyum doğduğum yerde ölürüm inkar edip ana rahmini küllerimden yeniden doğarım... vazgeçerim cenneten cehennem sol yanıma tünemiş harlanırken... vazgeçmem ne senden nede yanmaktan vazgeçerim de cennetten... Hasan ODABAŞI |
vazgeçerim de cennetten...
iddialı ve tehlikeli bir ifade tarzı.